- ۰ نظر
- ۲۰ ارديبهشت ۹۹ ، ۱۳:۳۶
میشل بِلَت
نشنال اینترست
فرانسیس فوکویاما در سال ۲۰۱۴ در کتاب خود با عنوان "نظم سیاسی و زوال سیاسی" نوشت «شواهد محکمی وجود دارند» دال بر اینکه «کیفیت کلی حاکمیت آمریکا رو به وخامت گذاشته است.» کرت اندرسون مؤلف کتاب "سرزمین خیالی" (۲۰۱۷) نوشته که آمریکا «از واقعیت بریده است.» کتاب فوکویاما قبل از انتخاب دونالد ترامپ به عنوان ریاست جمهوری منتشر شد، اما آمریکا اکنون یک هنرپیشه حرفهای در نقش رئیسجمهور دارد که از مسئولیت اداره کشور شانه خالی میکند. ریاست جمهوری ترامپ عامل زوال فرهنگ سیاسی آمریکا نبود، اما چنین زوالی را رقم زد و روند آن را شتاب بخشید. شیوع ویروس کرونا در آمریکا بهواسطه بیکفایتی ترامپ در واقع بحران زوال سیاسی و فرهنگی آمریکا را نمایان ساخته است.
درست در بهبوهه اینکه همه فکر میکردیم به دلیل بیعرضگی ترامپ در مدیریت بحران کرونا، و البته پیش از آن دیگر اقداماتش، او دیگر شانسی برای پیروزی در انتخابات 2020 آمریکا نخواهد داشت، دموکراتها برگ آس رو کردند.
Tara Reade یکی از کارکنان سابق سنا جو بایدن را متهم کرده است که 27 سال پیش او را مورد آزار جنسی قرار داده است. او در جایی ادعا کرده است عبارت F*** you به طور صریح از دهان بایدن خارج شده است.
وکیل او در این پرونده همان وکیل سرشناسی است که در انتخابات سال 2016 ایالات متحده کمپین ترامپ را همراهی میکرده است.
اطلاعات تکمیلی به زودی در همین وبلاگ منتشر میشود.
مقدمه
هر چه جلوتر میرویم صحبتهای بیشتری راجع به ویروس کرونا که به کووید 19 موسوم شده است، میشنویم.
اطلاعات کامل در خصوص این بیماری در سایت سازمان بهداشت جهانی موجود است: اینجا. لذا در اینجا بیشتر بر روی این موضوع متمرکز خواهم شد که چه تفاوتهایی بین بیماری آنفولانزای اسپانیایی و کووید 19 وجود دارد. و از آن جا خواهم گفت مطمئنترین تمهیداتی که میتوان در این زمینه اتخاذ کرد چیست تا آسیبهای جانی و مالی این بیماری را به حداقل رساند.
با من همراه باشید. پیشاپیش از صرف وقت و بذل توجه شما متشکرم.
زخمهایی هست که همیشه با ماست و ما را جرأت آن نیست که آنها را بیان کنیم. ترس از اینکه واگویی آن باعث زخمهای بیشتر و عمیقتر شود؛ چه در ما و چه در دیگران.
اینکه دیگرانی بودهاند که ملاحظه شرافت و غرور ما را نکردهاند دلیل این نیست که ما هم با خودخواهی تمام پا بر روی شخصیت دیگران بگذاریم.
چه بسا که سکوت برای همه ما درد و رنج کمتری داشته باشد...
چه رنجی است که نتوانی زخمی را فراموش کنی و هم نتوانی بر آن فائق آیی، و حتی نتوانی از آن سخن به میان آوری.
شاید، برای هر کدام از ما، جایی برسد که با این واقعیت رو به رو شویم که ترس خود رنج بزرگتری است. ترس ما را میکشد، ترس از زبان باز کردن و سخن به میان آوردن. اما چه میشود کرد؟
با اینکه الان 5 تا دامین مختلف برای کارهای تخصصیم دارم ولی هنوز هم دلم میخواد جایی باشه که روزمرگیها رو بنویسم.
روزمرگیها مهم هستند و نباید اونها رو دست کم گرفت.
برعکس خیلیها که شبکههای اجتماعی رو جایی (فقط) برای بازاریابیهای مختلف میدونن و مرتب درش لینک به اشتراک میذارن، به نظر من شبکههای اجتماعی، علاوه بر اون، باید جایی برای نوشتن و خواندن از روزمرگیها هم باشه.