چه کشوری شانس توسعه دارد؟ داگلاس نورث برندۀ نوبل اقتصاد

داگلاس نورث برندۀ نوبل اقتصاد می‌گوید اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، اصلاً سراغ فن‌آوری، کارخانه و ابزاری که استفاده می‌کنند نروید؛ این‌ها را به راحتی می‌توان خرید، دزدید یا کپی کرد. خیلی راحت می‌توان نفت فروخت و همۀ این‌ها را وارد کرد.

برای پی‌بردن به چشم‌انداز توسعه در یک کشور، به پیش‌دبستانی‌ها و دبستان‌ها بروید و ببینید که آن‌ها چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست که چه آموزش می‌دهند، مهم این است که چگونه آموزش می‌دهند. اگر آن‌ها فرزندان خود را صبور، خلاق، پرسش‌گر، نظم‌پذیر، خطرپذیر، دارای روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی بار می‌آورند، در این صورت آن‌ها انسان‌هایی خواهند داشت که توسعۀ جامعه را تضمین می‌کنند. اما اگر آن‌ها فرزندان خود را مطیع، سرخورده، مقلد، دارای روحیۀ فردی، خودخواه و منفعت‌طلب بار می‌آورند در این صورت هیچ اتفاق مثبتی در چشم‌انداز توسعۀ آن کشور مشاهده نخواهد شد.

در همین زمینه 

• خشونت و نظم های اجتماعی
• ویروس کرونا پوسیدگی فرهنگ سیاسی آمریکا را آشکار می کند. آیا مشکلات آمریکا حل شدنی هستند؟
• نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه

آیا انسان حیوان سیاسی نیست؟

درباره‌ی هشتگ من سیاسی نیستم. 

امر سیاسی برای بشر یک امر طبیعی نیست. به این معنا که بشر مطابق آنچه خواست طبیعت اوست به سیاست روی نیاورده است. این نیازهای ما بوده که ما را به سمت سیاسی شدن پیش برده است. به طور طبیعی ما دوست داریم بی هیچ دردسری به امورات لذا بخشی مانند خوردن و عشق ورزی بپردازیم. اما داشتن وسع انجام این کارها مسلتزم چیزهایی است که خیلی زود بشر را متوجه این نکته کرده است که به شکل شکارچی‌گری زندگی کردن نمی‌تواند برای وی امنیت و آسایش را به همراه بیاورد. حتی به وجود آمدن کشاورزی و اهلی کردن گندم و دیگر بذرهای خوراکی، اهلی کردن چند حیوان که از آن‌ها کار می‌کشیده و از گوشت و پوست و لبنیات آن‌ها استفاده می‌کرده است نیز نمی‌توانسته است نیاز وی را به تمامی پاسخ دهد.