دانلود رایگان کتاب راهنمای جامع یادگیری انگلیسی
یادگیری انگلیسی یک تجربه آشنا برای همه ماست. یا الان داریم زبان یادمی‌گیریم یا یه زمانی سعی داشتیم زبان یادبگیریم. حالا این یادگیری زبان، با کلاس رفتن باشه یا خودآموز، به هر حال مسأله زبان برای ما ایرانی‌ها یک مسأله‌ی همیشگی هست. حالا می‌گم چرا.
شاید هم اینکه شما جزو اون دسته افرادی باشی که می‌خواهی یادگیری زبان رو شروع کنی! و این «یه روزی زبان رو شروع می‌کنم» الان شده چند سال و شما هنوز یادگیری زبان رو شروع نکردی.
البته این وسط یه تعداد هستن که زبان رو یاد می‌گیرن و ازش استفاده می‌کنن. اونهایی که بعد از چند سال کلاسِ درس و مشق و مدرسه نتونستن زبان یادبگیرن، بالاخره باید چه کار کنن؟
قبلاً یه نوشته داشتم به این موضوع: بیشتر از همه پول می‌دهیم اما کمتر از همه زبان بلدیم. حالا می‌خوام یه مقدار بیشتر راجع به این موضوع صحبت کنم.
چرا یادگیری انگلیسی برای ما ایرانی‌ها یک مسأله همیشگیه؟
یادگیری انگلیسی چیزی نیست که ما اهمیتش رو ندونیم. همه ما می‌دونیم که بلد بودن زبان مساویه با خیلی موقعیت‌های بهتره. از این کلیشه مهاجرت که بگذریم، هر کسی هر جای دنیا زندگی کنه، تو همون کشور خودش زبان انگلیسی رو لازم داره. ما هم توی ایران زبان لازم داریم. برای کنکور و استخدامی و ارشد و دکترا و نمی‌دونم جستجوی مقالات و وب‌سایت‌های اساسی تو اینترنت و عرضم به حضورتون که برای خیلی مشاغل و چمیدونم هر چی که به ذهنتون خطور کنه، برای کسی که زبان بلده موفقیت بیشتری درش هست.
حالا داستان یادگیری انگلیسی خودم رو می‌ذارم توصیه می‌کنم تو یه فرصت دیگه برید تو ویرگول (داستان زبان یادگرفتن من) بخونیدش. و می‌خوام بپردازم به اینکه چرا یادگیری انگلیسی برای ایرانی‌ها یه داستان همیشگیه.
برای یادگیری انگلیسی چقد باید وقت گذاشت؟
طبق چیزی که خود انگلیسی زبان‌ها گفتن (اینجا رو ببینین: CEFR) برای رسیدن به سطح B2 باید یه چیزی حدود 600 ساعت آموزش دید. خوب اگه روزی سه ساعت زبان کار کنی میشه چند وقت تقریباً؟ آره میشه کمتر از 7 ماه. ولی خوب ما این همه سال می‌ذاریم و بعد اصلاً به این سطح نمی‌رسیم؟ چرا؟
تازه اونهایی هم که مثلاً زبانشون عالیه یه وقت‌هایی تو کارهای آکادمیک لنگ می‌زنن. دیدم که می‌گم. یه سری هم که استاد آیلتس و اینها هستن، از زبان یه عرفان جدید درست کردن که مراحل ترقی در اون عرفان هیچ وقت تموم نمیشه! و شما همیشه در موضع ندانستن هستید و اونها در موضع دانای کل.
نمی‌دونم هفت نکته راجع به Just، دوازده نکته راجع به About، هفتاد فرق بین Between و Among، دو ساعت توضیح راجع به تلفظ درست کلمه develop و بگیر و برو. خداییش خود آمریکایی‌ها اینقد تو جزییات غرق می‌شن؟ یعنی من و شمای فارسی زبان، می‌ریم فرق بین «اما» و «ولی» رو یادمی‌گیریم؟ یا مثلاً اگر کسی تلفظ تهرانی نداشته باشه دیگه فارسی بلد نیست و باید مسخره‌اش کرد. فکرش رو بکنید که یکی سه ماه بیاد تهران، بعد بره کشور خودش و دانش‌آموزهای خودش رو مجبور کنه که شما باید و باید فقط با این لهجه صحبت کنید. و مرتب سر کلاس بیاد وسط حرف زدن زبان‌آموزها و جفت پا بپره تو اعتماد به نفس اون بیچاره‌ها که نگو «تهران» بگو «تهرون»! خوب این یعنی چی آخه؟ رفتار خیلی مدرس‌های ما همینقد وسواسی، حاشیه‌ای و خنده‌داره. لهجه اصفهانی و شیرازی و کرمانی و مشهدی و خراسانی و افغانستانی و تاجیکستانی و آبادانی و همه و همه شیرین و زیبا و جذاب هستن و هم اینکه لهجه‌های قدمت‌دار و اصیل فارسی هستن. هیشکی نمی‌تونه یکی رو بر دیگری برتری بده. و اصلاً یکی که از بیرون میاد تو ایران، نباید به این چیزها کاری داشته باشه. باید جمله بندیش درست باشه. کلمات مناسب رو در جملات سرجای خودش استفاده کنه. البته که تلفظ درست مهمه ولی نه دیگه اینقد وسواسی و کمدی‌وار.
من معلم آیلتس دیدم که فقط تندتند حرف زدنش رو به رخ بقیه می‌کشه. من چون فیلم خیلی زیاد دیدم، مهارت شنیدنم خیلی قوی‌تر از صحبت کردنم هست و دیدم که طرف داره جمله رو با ساختار فارسی می‌گه. تلفظ‌هاش خیلی شبیه به تلفظهای آمریکایی یا بریتانیایی نیست. فقط تند تند داره جملات رو می‌گه!
یه عده هم هستن از اون ور بام افتادن. کلاس کلاً کلاس دیکته است. یعنی کلمه است که روی تخته می‌نویسن. آدم رو زیر بار این همه کلمه خفه می‌کنن. آخرش هم یه روز خسته می‌شی و قید کلاس و آموزشگاه و زبان رو می‌زنی.
همین آدم‌ها که اینجوری آدم رو خسته می‌کنن، هیچ‌وقت نه می‌تونن یه مقاله نیویورک تایمز رو درست و درمون بخونن. نه می‌تونن یه وبلاگ انگلیسی داشته باشن. می‌دونید چرا؟ ها! همینه که من می‌گم یادگیری انگلیسی مسأله همیشگی ایرانی‌ها هست. چون ما اونقد درگیر حاشیه می‌شیم که اصلاً اصل و اساس مسأله یادمون می‌ره.
یادگیری انگلیسی، چگونه؟
خوب! اون 600 ساعت برای یادگیری انگلیسی یادتون هست؟ (یادتون هَه؟) این تلاش طاقت فرسا برای نائل شدن به درجات عرفان هم که یادتون هست دیگه! خوب تناقض آشکاره. چرا؟
اگر یه مسافرت کوچیک به یه جایی مثل ترکیه هم که داشته باشی، می‌بینی که تقریباً خیلی از اروپایی‌ها و یه سری از مردم دیگه دنیا، به جز زبان مادری خودشون، یکی دو تا زبان دیگه هم بلدن. تازه تو سن خیلی بالا هم نه! چجوریه که یکی می‌تونه تو مثلاً 25 سالگی سه تا زبان بلد باشه و ما تو سی سالگی یکی رو هم درست بلد نیستیم؟ یعنی واقعاً ما همین فارسی رو هم درست بلدیم؟
سؤال: این همه گفتی درست، خوب باید چکار کنیم؟
راهنمای جامع یادگیری انگلیسی
یه کتاب بهتون معرفی می‌کنم، دانلود رایگان. اسم کتاب: راهنمای جامع یادگیری انگلیسی. هر چی که باید برای یادگیری انگلیسی بلد باشین تو این کتاب خیلی درست و درمون توضیح داده شده. گفته شده که چجوری گرامر یادبگیرین. چجوری مهارتهای چهارگانه رو تقویت کنین. چه تمرین‌هایی رو کی انجام بدین و الی آخر.
از این لینک دانلود کنید به حال ما هم دعا کنید. دانلود کتاب راهنمای جامع یادگیری انگلیسی
سپاس گزارم ، همه مطالب رو خودتون ترجمه می کنید؟