ایرج میرزا در مثنوی «عارفنامه»، به دوست شاعرش، عارف قزوینی، توصیه میکند که گِردِ سیاست نگردد، چون آبوهوای سرزمین سیاست عَفِن و آلوده است و هر کسی را توان زیستن در این اقلیم نیست. میدان سیاست عرصهٔ حیلهسازی، حقهبازی، شارلاتی، ریاکاری و لابیگری است. زمین سیاست جای آدمهای ساده و بیشیلهپیله نیست، جای آدمهای یکرنگ و
- ۰ نظر
- ۳۱ ارديبهشت ۰۳ ، ۰۱:۳۲