✍️ ۵شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۴
امروز بعدازظهر خیابونها مثل ۲۰ سال پیش شده بود! پر از جمعیت. مردم شاد بودن و از کنار هم با مهربانی رد میشدن. چیزی که سالهاست ندیدم.
سالهاست که پیادهروها خلوته و مردم نگاه سرد و تلخی دارن. و وای به اون روزی که کسی ناخودآگاه به کسی تنه بزنه! اما امروز خیلی متفاوت بود.
حملات موفق ایران به اسرائیل غرور رو به مردم ایران برگردوند. وقتی مردمی احساس حقارت میکنن از خودشون و از همدیگه بدشون میاد. این اتفاق باعث شد که ایرانیها احساس کنند اون ملت توسریخور و بیدفاع نیستن و اگر پاش بیفته میتونن قدرتهای بزرگ رو به چالش بکشن.
البته این حرفها به این معنی نیست که من از جنگ حمایت میکنم یا سیاستهای داخلی نظام رو قبول دارم. بنا به دلایلی که الان نمیخوام بهش بپردازم، مردم روحیۀ تنفر و عجز همزمانی رو تجربه میکردن که نشون میداد کار جنگ روانی بیگانگان درست پیش رفته.
حالا اما از قضا سرکنگبین صفرا فزود و امر منحوسی مانند جنگ باعث شد یک شبه شاهد یک فضای کاملاً متفاوت باشیم.
همۀ ما امید داریم این شرایط هر چه سریعتر پایان یابد و از فردای روزی که برگشتیم به اوضاع عادی جامعه، امیدوارم بعضی مسئولین به تصمیمهای خود نگاهی دوباره بیندازند.
آنچه خواندید یادداشت امروز من در کانال بله بود: https://ble.ir/esiblog
- ۳ نظر
- ۳۰ خرداد ۰۴ ، ۲۲:۴۹
