نادر نادرپور (زاده‌ی خرداد ۱۳۰۸ - درگذشته ۱۳۷۸) شاعر و نویسنده و مترجم ایرانی است.
کتاب مجموعه اشعار وی شامل دفتر شعرهای اوست که از سال ۱۳۲۶ تا ۱۳۷۴ سروده شده اند:
- چشم‌ها و دست‌ها (۱۳۳۲ – ۱۳۲۶)
- دختر جام (۱۳۳۳ – ۱۳۳۱)
- شعر انگور (۱۳۳۵ – ۱۳۳۴)
- سرمه خورشید (۱۳۳۸ – ۱۳۳۶)
- گیاه و سنگ نه، آتش (۱۳۴۴ – ۱۳۳۹)
- از آسمان تا ریسمان (۱۳۴۹ – ۱۳۴۵)
- شام بازپسین (۱۳۵۵ – ۱۳۵۰)
- صبح دروغین (۱۳۶۰ – ۱۳۵۶)
- خون و خاکستر (۱۳۶۷ – ۱۳۶۰)
- زمین و زمان (۱۳۷۴ – ۱۳۶۶)
این کتاب با مقدمه‌ی مفصلی به قلم خود شاعر، در مورد شعر نو آغاز می‌گردد. در این مقدمه نادرپور به تفصیل در مورد شعر نو صحبت می‌کند و مدعی است که شعر نو شعر امروز است. «ما می‌گوییم که شعری جز شعر نو در این دوران نیست و آنچه را که تقلید مبتذل از استادان قدیم است "شعر" نباید نامید.»
- ۰ نظر
- ۱۸ شهریور ۰۲ ، ۱۰:۵۲
