چرا یونانیان باستان حکمت را به جغد نسبت می‌دادند؟
جغد برای یونانیان باستان پرنده‌ای خاص بود
یونانیان باستان جغد را از نزدیک با خرد پیوند می‌دادند، به ویژه از طریق ارتباط آن با الهه آتنا. اما چرا آنها معتقد بودند که این پرنده شکاری تجسم حکمت است؟ جغد چه چیزی را به نماد عقل تبدیل کرده است و چه جنبه‌هایی از فرهنگ یونانی به این احترام کمک کرده است؟
جغد در سراسر جهان
نمادهای جغد در فرهنگ‌های مختلف به طور گسترده‌ای متفاوت است و تفاسیر متنوعی از این پرنده شبانه را منعکس می‌کند. در فرهنگ بومیان آمریکا، جغد معانی مختلفی داشت. برای هوپی، نماد مرگ بود، در حالی که برای مردم پوئبلو، محافظ و نماد خرد بود.
آنها معتقد بودند جغد به دلیل ماهیت شبانه‌اش می‌تواند حقایق پنهان را ببیند. در چین باستان، جغد اغلب ترسیده بود و به عنوان منادی بدبختی دیده می‌شد. با این حال، همان طور که در ظروف جغد برنزی سلسله شانگ دیده می‌شود، به دلیل ارتباطش با دنیای معنوی نیز مورد احترام بود.
در مصر باستان، جغد نه با خرد، بلکه با مرگ و زندگی پس از مرگ مرتبط بود. مصریان جغد را در هیروگلیف‌ها و هنر مقبره‌ها گنجانده بودند و آن را به جنبه‌های ناشناخته و مرموز مرگ مرتبط می‌کردند. به طور مشابه، جغد با دنیای زیرین و تاریکی در بین النهرین مرتبط بود.
«ملکه شب»، نقش برجسته معروف بابلی، الهه ای را با ویژگی های جغد مانند به تصویر می‌کشد که نشان دهنده ارتباط جغد با شب و ماوراء طبیعی است.
یکی دیگر از خدایان زن مرتبط با جغد، الهه چشم بین‌النهرین بود. چشمان گشاد و خیره‌اش شبیه جغد بود. این مجسمه‌ها که اغلب به حدود 3000 سال قبل از میلاد برمی‌گردد، ممکن است به طور مستقیم جغدها را نشان نداده باشند.
با این حال، چشم‌های اغراق‌آمیز آنها می‌توانست الهام‌بخش ارتباط بین طبیعت همه چیز الهه و بینش دقیق جغد باشد. همان طور که محبوبیت الهه چشم بین‌النهرین در سراسر خاور نزدیک تا سوریه باستان گسترش یافت، برخی از محققان بر این باورند که یونانی‌ها ممکن است این الهه جغد را در پانتئون خود پذیرفته باشند.
چرا یونانیان به پرنده احترام می گذاشتند؟
یونانیان باستان، به ویژه در آتن ، جغد را به دلیل ارتباط آن با آتنا، الهه خرد، جنگ و استراتژی، به نمادی از خرد تبدیل کردند . جغد فقط یک توتم برای آتن نبود. مترادف با ویژگی‌هایی فکری شد که هم الهه و هم خود شهر را تعریف می‌کرد. اما چه چیزی باعث شد جغد این جایگاه نمادین را در فرهنگ یونانی به دست آورد؟
برای دیدن در تاریکی ممکن است نقش کلیدی داشته باشد. در حالی که فرهنگ‌های دیگر ممکن است این ویژگی را با مرگ یا ماوراء طبیعی مرتبط کرده باشند، یونانی‌ها آن را به عنوان استعاره‌ای برای بینش و ادراک مورد احترام قرار می‌دادند.
همان طور که جغد می‌توانست در تاریکی حرکت کند و شکار کند، یونانی‌ها نیز ممکن است باور داشته باشند که آتنا می‌تواند حقایق را درک کند و حتی در چالش‌برانگیزترین و مبهم‌ترین موقعیت‌ها تصمیمات عاقلانه بگیرد. این توانایی «دیدن» فراتر از چیزهای بدیهی ممکن است جغد را به نمادی مناسب برای الهه خرد تبدیل کرده باشد.
ویژگی های جسمانی و خرد جغد
ویژگی‌های انسان مانند جغد نیز به ارتباط آن با خرد کمک کرد. یونانی‌ها دیدگاهی عمدتاً انسان‌محورانه به جهان داشتند، به این معنی که آنها واقعیت را از دریچه انسان می‌دیدند. به عنوان مثال، طبق اسطوره‌ها، دوازده خدای المپ به طور مکرر در زندگی مردم کاوش می‌کردند. آیا آنها واقعاً کار بهتری برای انجام دادن نداشتند؟
دید انسان محور یونانیان به آنها کمک کرد تا صفات انسانی را در جغدها ببینند. چشمان درشت و رو به جلو آنها ظاهری موقر و متفکر به جغد می‌دهد که احتمالاً بر این تصور که او موجودی عاقل و باهوش است تأثیر می‌گذارد.
ویژگی‌های انسانی جغد - نگاه و رفتار ظاهراً متفکرانه‌اش - باعث شد یونانی‌ها بتوانند ویژگی‌های انسانی مانند هوش و آینده‌نگری را به پرنده نشان دهند.
از قرن ششم تا اول پیش از میلاد، سکه‌های آتن اغلب آتنا را در یک طرف و جغد را در طرف دیگر نشان می‌دادند و ارتباط این پرنده با زندگی فکری و مدنی را تقویت می‌کردند. این سکه ها که در محاوره به عنوان "جغد" شناخته می شوند، به نمادی ملموس از خرد تبدیل شدند.
جغد به عنوان نگهبان ارزش‌ها و عقل شهر عمل کرد. آریستوفان در نمایشنامه خود به نام پرندگان ، با طنز نشان می‌دهد که جغدهای نقره ای بهترین نوع هستند زیرا «آنها هرگز شما را ترک نخواهند کرد. آنها در خانه شما ساکن می‌شوند و در کیف شما می‌نشینند و پول خرد بیرون می‌آورند."
جغدها در اطراف پارتنون
حضور فیزیکی جغد در آتن نیز به نقش نمادین آن کمک کرد. جغدها معمولاً در اطراف پارتنون، معبد آتنا دیده می‌شدند، که احتمالاً موقعیت مقدس آنها را تقویت می‌کرد. دیدن مکرر این پرندگان در چنین مکان مهمی ممکن است باعث شده باشد که یونانیان جغد را به عنوان همدم طبیعی آتنا ببینند.
ضرب المثل "بردن جغدها به آتن"، معادل ضرب المثل انگلیسی "بردن زغال سنگ به نیوکاسل"، نشان دهنده حضور جغد در شهر و ارتباط عمیق نمادین آن با الهه است.
نوید پیروزی در یونان
علاوه بر این، جغد به عنوان نشانه پیروزی در نبرد در نظر گرفته شد. یکی از ژنرال‌های یونان باستان معتقد بود که ظهور جغد در میدان نبرد نشان‌دهنده لطف آتنا است و موفقیت را پیش بینی کرد. این اعتقاد به حدی قوی بود که او جغدها را به جنگ برد و آنها را رها کرد تا روحیه نیروها را تقویت کند.
در آتن باستان، عبارت "جغد می رود!" به معنی "نشانه های پیروزی وجود دارد." نمایش جغد به عنوان نمادی از هدایت و پیروزی الهی ارتباط آن را با خرد و محافظت تقویت کرد.
چه چیزی در مورد جغد "عاقلانه" بود؟
چشم‌های گشاد و انسان‌مانند جغد و بیان موقر، هیبت و ترس را در تمدن‌ها برانگیخته است و به نمادی پیچیده منجر شده است. در یونان باستان ، جغد به عنوان نمادی از خرد مورد احترام بود، در درجه اول به دلیل ارتباط آن با آتنا و این باور که توانایی آن در دیدن در تاریکی نشان دهنده بینش و دانش است.
این دیدگاه در تضاد با تصورات در فرهنگ‌های دیگر است، که در آن جغد اغلب با مرگ، رمز و راز یا زندگی پس از مرگ همراه بود.
با وجود این تفاوت‌ها، یک موضوع مشترک در میان همه این باورها جریان دارد. ویژگی‌های جسمانی جغد، به‌ویژه چشم‌های درشت و پرواز بی‌صدا آن، به طور جهانی حسی از رمز و راز و احترام را برانگیخته است.
جغد چه به عنوان راهنمای عاقلانه و چه منادی عذاب در نظر گرفته شود، یکی از جذاب‌ترین و نمادین‌ترین موجودات فرهنگ بشری است.
